Florida 2020 - 2 West Melbourne

We hadden voor de volle twee weken van ons verblijf een prachtig huis gehuurd in een buitenwijk van Melbourne (nee niet in Australië), nabij snelweg I-95. We konden dus gemakkelijk alle mooie natuurparken in de omgeving bereiken.

Aanvankelijk schrokken we wel even, toen we merkten dat we in een Covid-19 hotspot terecht gekomen waren, maar we zaten eigenlijk op luxe wijze in een soort van sociale quarantaine. Het bleef alleen lang onduidelijk of ons verblijf toch langer zou gaan duren dan twee weken, in verband met een geannuleerde terugvlucht. Nou zijn er rottere plekken te bedenken om vast te komen te zitten; het weer was zalig, nog geen muggen, prachtige natuur en relatief weinig toeristen. Alleen was er moeizaam aan toiletpapier te komen: HAMSTEREN!! (in de voorraadkast bleek een ruim aanbod voor ons klaar te staan, dus geen zorg). Alle natuurparken waren en bleven gewoon open, in tegenstelling tot alle toeristische (pret)parken, dus ook deze reis naar Florida was weer top.

Maar ik heb toch eerst maar meteen na aankomst in de tuin een voerplek gemaakt, waar aanvankelijk nog even niets op af kwam; onbekend maakt onbemind. Na een paar dagen hadden de plaatselijke grijze eekhoorns de voerkorf gevonden en al snel geplunderd. Daarna volgden ook de vogels. De blauwe gaai kondigde de komst meestal al luidruchtig aan.

In het bungalowpark was het lekker wandelen en zoeken naar de vele vogels in struiken en bomen. De centraal gelegen waterpartij was een magneet voor veel watervogels. Een grote groep zwartbuikfluiteenden werd gevoerd door een oudere dame die aan dat water woonde en vormde een dynamische, fotogenieke en luidruchtige entourage.

Een sloot direct langs een drukke weg bij de ingang van het park lag niet alleen vol met weg geworpen afval, maar zat blijkbaar ook vol voedsel voor 4 soorten reigers, kaalkopooievaar en witte ibissen. Een elektraleiding vormde een mooi uitzichtpunt voor bandijsvogel, viskraaien en roodschouderbuizerd.

Een tegenover ons park in aanbouw zijnde wijk met veel nog braakliggende terreintjes vormde een goed foerageergebied voor een paartje Canadese kaanvogels en Amerikaanse klapeksters, te benaderen tot op een paar meter.